Θα είμαστε ειλικρινείς μαζί σας. Αγαπάμε το ψάρι, αλλά ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί δεν συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία «φρούτο».
Αν δεν μιλάμε για ολόκληρο ξιφία, ψάρι που να σε χορτάσει δεν υπάρχει. Ψάρι να διασκεδάσει την πείνα σου, μέχρι να βγει το κρέας ναι υπάρχει και θα υπάρχει πάντα, μέχρι εκεί όμως.
Αντίθετα με το τίμιο πιτόγυρο τέτοια προβλήματα δεν πρόκειται να αντιμετωπίσεις. Αν είσαι μερακλής και μετά από χρόνια δοκιμών και ψαξίματος ανακαλύψεις το σωστό σουβλατζίδικο, δεν θα πεινάσεις ποτέ.
Αν μάλιστα ο δρόμος κάποια στιγμή σε βγάλει στην αγαπημένη Κρήτη, τότε θα καταλάβεις τι σημαίνει πιτόγυρο και τι έχανες μέχρι τώρα.
Ακόμα και αν δεν έχεις πάει ποτέ, είναι πιο βέβαιο και απ’ το θάνατο ότι το όνομα «Πετούσης» κάτι σου λέει. Σίγουρα κάποιος φίλος, γνωστός ή συγγενής θα βρέθηκε στην Κρήτη, θα επισκέφτηκε το συγκεκριμένο σουβλατζίδικο και εντυπωσιασμένος από το…τέρας που είδε μπροστά του θα ανέβασε τη φωτό στο instagram.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι ακόμα και αν ανήκεις στους πιτογυρομάχους, ακόμα και αν στην καθισιά σου θες 3 τυλιχτά για να καταλάβεις ότι έφαγες, στον Πετούση θα βγεις νοκ άουτ με συνοπτικές διαδικασίες.
Δεν μιλάμε για πιτόγυρο, μιλάμε για ένα θηρίο που πιάνει το μικρό τραπέζι. Και πριν βιαστείτε βλέποντας τα ντοκουμέντα να μιλήσετε για «πολλές πατάτες που κάνουν τη διαφορά» να σας πούμε ότι εκτός απ’ το μέγεθος και η γεύση τα σπάει.
Ο ζουμερός γύρος που γαργαλάει τον ουρανίσκο σου, σε κάνει να ευχαριστείς την τύχη σου γι’ αυτό το θαύμα που γεύεσαι.
Φιλική συμβουλή. Αν έχοντας στο μυαλό σου τις διαστάσεις των τυλιχτών της Αθήνας, κάνεις το λάθος να παραγγείλεις δυο σκέψου το ξανά. Ακόμα και το πιο γερό πιρούνι της χώρας (από Big Sofo και άνω) στου Πετούση θα δυσκολευόταν να κάνει καλά και δεύτερο…
